Praski zegar astronomiczny jako symbol

Wybór praskiego zegara astronomicznego na symbol strony poświęconej dziedzictwu ma metaforyczne znaczenie. Obiekt sam w sobie jest przykładem dziedzictwa. Umieszczony został na jednej ze ścian Ratusza Staromiejskiego, który pełni ową rolę już od roku 1338. Nowy gmach wzniesiono go na podstawie dwóch starych kamienic.

Obecnie funkcjonujący zegar uruchomił mistrz Hanus z Ruze. Jego praskie dzieło składa się z kilku części i skomplikowanych mechanizmów. Wieżowy ten czasomierz jako jedyny na świecie jednocześnie pokazuje trzy wymiary czasu: środkowoeuropejski, staroczeski i babiloński. Zapewne symbolizując zmienność i trwałość uznawanych wartości. Podobne znaczenie mają rozmieszczone wokół tarcz ruchome figury: Mędrca lub filozofa zapisującego swoje złote myśli, Naukowca z teleskopem patrzący w gwiazdy, Kronikarza ze dziennikiem w dłoni i Anioła Michała obrońcę kościoła, uzbrojonego w miecz i tarczę. Metaforyczne znaczenie mają też statyczne postacie: Śmierci przedstawionej w formie kościotrupa z dzwonkiem w jednej kościstej dłoni, a klepsydrą w drugiej, Turka – będącego symbolem pożądania i rozwiązłości oraz Skąpca z sakiewką i Próżność stojąca z lustrem w dłoni.

Większej wiedzy i intuicji wymagają postacie świętych opiekunów górników, architektów, rzemieślników, handlowców lub ludzi w wielkiej potrzebie. Pamięć o ich znaczeniu stopniowo przemija lub powierza się ją stronom internetowym, bo może kiedyś dla kogoś znowu będą stanowić wartość. Upływ czasu zmienia znaczeniu wielu rzeczy tak materialnych, jak i pozbawionych tej tkanki. Część odchodzi w mroki pamięci, a innym nadaje się nowe znaczenie tak jak to stało się w przypadku dwóch średniowiecznych kamienic na bazie których wzniesiono staromiejski ratusz w Pradze.

Warto zastanowić się jaki jest współczesny stosunek do dziedzictwa, jakie przypisujemy mu znaczenie?